Merhaba
Ben Denizliden katılıyorum hikaye göndermeye.
2000 yılının sonunda askerden geldiğimde giderken geride bıraktığım 3 yaşında kızım ve sevgili eşim ne iş yapacağım konusunda meraklı gözlerle bana bakıyorlardı. Askere giderken değişik sektörlerde çalışmış olmanın rahatlığı vardı.Bilgisayar sektöründe çalışmaya karar verdim ama daha klavyenin, mousun nereye tgakılacağını bilmiyordum.İşe girmiş olduğum bilgisayar firmasında çaycı ve yemekçi olarak işe başladım.Sabahları erkenden gelir teknik servis kısmını siler süpürür çalışanlar gelmeden çaylarını hazır ederdim.Onlarla çay muhabbegtlerinde hangi işi nasıl yaptıklarını arızayı nasıl buldıklarını dinler hafızama kaydeder daha sonrada ajandama yazardım.Bu arada ingilizce kursu almaya başladım.Akşamları ajandamdan ders çalışır gibi yazdıklarımı tekrar ederdim. Bu türlü zorluklarla geçen 3 yılın sonunda çalıştığım şirketin teknik servis sorumluluğuna yükseldim.
Şu anda windows,lınux, pc,server, 3 markanın telefon santralleri, fiberoptik kablolama projeleri lan,wan teknolojilerini kurabilmekteyim.
8 yıl sonunda gelmiş olduğum noktadan oldukça mutluyum.
"Azmeden çalışan; elbette bir noktaya geliyor"
Herkese iyi günler... |
